واقعه 12 دی‌ماه سال 57 شهرستان گالیکش سندی ماندگار از بیداری مردم گالیکش در تاریخ انقلاب اسلامی است.

غروب 12 دی سال 1357 خبر از تدارک وسیع مزدوران شاه برای حمله به مردم به داخل شهر گالیکش رسید و باعث بسیج همگانی شهر و تدارک پیشگیرانه شد و از سوی دیگر خبر به مساجد شهر گنبدکاووس و جوانان غیرتمند آن رسید که برای کمک به مردم گالیکش با چند وسیله نقلیه خود را به گالیکش رساندند و به کمک مردم شجاع و ولایتمدار گالیکش آن‌ها را به عقب راندند.

جوانان گنبدی با اطمینان از پایان گرفتن غائله سوار بر خودروها شده و به‌سوی گنبدکاووس حرکت کردند که در ابتدای شهر گالیکش (ورودی غرب گالیکش) و در مقابل پاسگاه ژاندارمری، اتومبیل‎ها و مینی‎بوس‎هایشان توسط مأمورین ژاندارمری متوقف و پس از ضرب و شتم روحانی همراه آنان، با صدور ناگهانی فرمان آتش خودروهای جوانان گنبدی به گلوله بسته شدند که در این واقعه تلخ و به‌یادماندنی هفت جوان غیرتمند به نام‎های نریمان نظری، صفرعلی گلستانی، علیرضا قزلسفلو، سیاوش ناصری، محمود پیری، بشیر مهدی زاده، عباس فرقانی در جریان مبارزه با مأموران رژیم پهلوی به شهادت رسیده و تعداد کثیری نیز زخمی شده و به بیمارستان شهدای گنبدکاووس منتقل می‎شوند.

این حادثه که پس از واقعه پنج آذر گرگان روی داد اسباب جوش‌وخروش بیشتر مردم شد به‌گونه‌ای که مردم گالیکش برای تشییع پیکر پاک شهیدان و شرکت در مراسم بزرگداشت شهدا با پای پیاده مسافت گالیکش تا گنبدکاووس را طی کردند که ثمره این خون‎های پاک باعث شد تا در اربعین این شهدا، انقلاب شکوهمند به پیروزی رسیده و بهار آزادی به زمستان سیاه ظلم و ستم پایان دهد.