دارای مسیردسترسی آسان و آسفالت _ سوییت جهت اقامت – سرویس بهداشتی – پارکینگ – مغازه - چشم انداز زیبا 

 بقعه پیر باد واقع درکیلومتر 5جاده نوده به شاهرود  

دارای سرویس بهداشتی – جاده آسفالت 

 

 جعبه اطلاعات روستای ایران |نام‌رسمی=غزنوی |روی‌نقشه= |عرض‌جغرافیایی=36°56′19″N 55°27′12″E |طول‌جغرافیایی= |تصویر= |اندازه‌تصویر= |برچسب‌تصویر= |استان=گلستان |شهرستان=آزادشهر |بخش= بخش چشمه‌ساران |دهستان=چشمه‌ساران |دهیار =جواد محمودی |نام‌های‌دیگر= |نام‌های‌قدیمی= |سال‌بنیاد= 1288هجری شمسی |جمعیت= ۸۰ نفر |رشدجمعیت= |تراکم‌جمعیت= |زبان=ترکی |مذهب=شیعه |مساحت= |ارتفاع= |میانگین‌دما=4-/34+ |میانگین‌بارش‌سالانه= |شمارروزهای‌یخبندان=60 |ره‌آورد=برنج .گندم.جو . تولید شن و ماسه منطقه توسط کارخانه سنگ شکن غزنوی . وجود معدن زغال سنگ . |پیش‌شماره=0174 |وب‌گاه= |جمله‌خوشامد=به روستای غزنوی خوش آمدید |پانویس= غزنوی، روستایی است از توابع بخش چشمه‌ساران شهرستان آزادشهر در استان گلستان ایران. اجداد ساکنین غزنوی در سال 1288 هجری شمسی از روستای بام صفی آباد از توابع اسفراین به دلیل قحطی و اختلافات قومی به این منطقه مهاجرت کرده اند. اوایل شروع به آباد کردن زمین ها در کنار رودخانه تیل آباد کردند و کشاورزی و دامپروری پیشه اهالی شد. و همچنین شیوه سکونتشان به صورت ییلاق و قشلاق بود که در تابستان به منطقه مرتفع تر که داغ (در نزدیکی کوه علی کمری)نام داشت کوچ و در زمستان به روستا باز میگشتند که رفته رفته این کوچ تبدیل به یک جا نشینی در روستا شد.اکثر اهالی از طایفه بزرگ محمدی هستند. . اثر تاریخی قدیمی قلعه ای در نزدیکی روستا و در مسیر دره یکه صحرا قرار دارد که به قز قلعه معروف است .که افسانه آن هم به قلم یکی از اهالی غزنوی به نام آقای یوسف محمدی در کتاب رازهای قز قلعه نگاشته شده است. از دیگر آثار تاریخی می توان به پل غزنوی معروف که بین مسیر آزادشهر و شاهرود قرار دارد اشاره کرد که در سال 1316 توسط مهندسان فرانسوی با معماری خاص ساخته شده است. در روبه روی روستا کوهی بلند قرار دارد که مسلم کمری (کوه مسلم) نامیده میشود. اکثر اهالی روستا به شهرستان آزادشهر مهاجرت کرده اند و انواع شغل برای خود دست و پا کرده اند که مهمترین آن کامیون داری است. همچنین اهالی غزنوی رابطه خوبی با اهالی روستای همجوار یعنی فارسیان قانچی دارند. پاسگاه انتظامی نیز در روستای غزنوی فعالیت میکند. همچنین این روستا یک شهید جنگ ایران و عراق را به یادگار دارد که نام ایشان قاسم محمدی و تصویر آن بر روی تابلویی در ورودی روستا نصب شده است. قبل از انقلاب اهالی آب شرب خود را از طریق رودخانه تامین میکردند که این وظیفه به عهده زنان بود. بعد از انقلاب با همکاری دولت و اهالی از چشمه آبی در نزدیکی روستا لوله کشی انجام شد و آب بهداشتی در اختیار مردم قرار گرفت و نزدیک به همان زمان نیز شبکه برق نیز در روستا راه اندازی شد. در اینجا باید به برنج کشاورزان این منطقه اشاره کرد که از کیفیت بسیار بالایی برخوردار میباشد.