مدیر کل مدیریت بحران استان گلستان گفت: جابهجایی روستاهای در معرض خطر اولین گزینه برای ایمنسازی این مناطق نیست و این رویکرد اکنون تغییر یافته است.
صادق علی مقدم در گفتوگو با پایگاه اطلاعرسانی مدیریت بحران گلستان اضافه کرد: در موضوعاتی همچون روستاهای در معرض خطر پدیدههای طبیعی، بهترین گزینه، توجه به نسبت سازگاری روستا با شرایط موجود است، چون در جابهجاییها نمیتوان تمامی موضوعات هویتی، معیشتی و اجتماعی را تامین کرد.
وی یادآور شد: از جمله راهکار های پیش رو در چنین شرایطی در اولویت قرار دادن مطالعات ساختگاهی است تا ضمن بررسی و تحلیل آمایشی شرایط موجود و خطرپذیری منطقه، اتخاذ تصمیم شود.
مقدم با اشاره به این موضوع که به دنبال انتقاد از اقدامات گذشته نیسیتم، خاطرنشان کرد: در آن مقطع تصور میشد این کار بهترین گزینه موجود است؛ اما پس از گذشت سالها از این اقدام، تبعات منفی جابهجاییها خود را نشان داده است.
وی تصریح کرد: طی سنوات گذشته، در تصمیماتی مدیریتی با هدف پیشگیری و ایمنسازی مناطق در معرض خطر، اقدام به جابهجایی یکسری روستاهای در معرض خطر شد که آسیبشناسی جابهجاییها نشان میدهد، برخی روستاها به دلیل فقدان مطالعات ساختگاهی موقعیت فعلی، در حال حاضر با خطراتی نظیر نشست زمین مواجه شدهاند.
وی یادآور شد: در اکثر این مناطق به دلیل آنکه تمامی جوانب از جمله معیشت و مباحث هویتی لحاظ نشده است، بازگشت افراد به سکونتگاههای قبلی که از امنیت چندانی برخوردار نیست، انجام گرفته است.
دبیر شورای هماهنگی مدیریت بحران استان گلستان با تاکید بر ایمنی به عنوان مهمترین اصل در مدیریت بحران افزود: سکونتگاههای قبلی روستائیان به دلیل فقدان برخورداری از امکانات حمایتی و رفاهی بسیار آسیبپذیر هستند و بازگشت دوباره ساکنان به این مناطق، خطر جانی و مالی را دوچندان ساخته است.
مقدم متذکر شد: بررسی مشکلات اجتماعی این نوع جابهجاییها در مناطقی همچون شهر تازه تاسیس (فراغی)، گویای وجود مشکلات جدی در بطن چنین تغییرات جغرافیایی است.
