به همت دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان و با
همکاری انجمن علوم سیاسی ایران، نخستین نشست تخصصی با عنوان «سیل و سیاست»
با توجه به وقوع سیلاب های متعدد و ایجاد خسارات در کشور و در راستای حل
مساله سیلاب، با حضور محققان بین‌المللی و ملّی بصورت مجازی برگزار شد.
در این میزگرد تخصصی با طرح چهار پرسش بنیادین تلاش شد نقائص و
کاستی‌های نظام قانونی و سیاستی کشور در ارتباط با سیلاب بررسی شود. این
پرسش‌ها ناظر به تعداد و کیفیت و هماهنگی اسناد حقوقی و سیاستی مرتبط با
سیلاب، تعداد و کیفیت و روابط تشکیلات اداری و رسمی پیشگیری از سیلاب و
مدیریت بحران سیلاب و نیز وجود یا عدم وجود نگاه استراتژیک در مواجهه با
پدیده‌ی سیلاب بودند. در نهایت مهمانان برنامه نسبت به ارائه‌ی راهکارهای
عملی و واقعی نظرات خود را ابراز کردند.
دکتر مصطفی محقق، هماهنگ‌کننده‌ی ارشد مرکز سازمان ملل متحد در این نشست گفت:
برای توسعه‌ی مدیریت اطلاعات بلایا در آسیا و اقیانوسیه، نظام مدیریت
سیلاب کشور باید از «عادت‌محوری» به سمت «استراتژی‌محوری» حرکت کند.
وی عدم توسعه‌ی انسانی در یک نگاه کلان را یکی از عوامل مهمّ
ناکامی در مواجهه با سیلاب دانست و با تشریح رابطه‌ی بین «سیاست» و «علم»
افزود: مهم‌ترین کار، به وجود آوردن یک اجماع عالمانه بین مدیران و محققان است.
ایشان گفت: سیاست نه فقط یک سند حقوقی و قانونی بلکه ماحصل اجماع بخش نخبه و بخش عمومی جامعه باید باشد.
دکتر مهدی معتق از مرکز تحقیقات علوم زمین آلمان (ZFC) در ادامه
بر وجود پتانسیل‌های فراوان علمی و فنّی و اجرایی که طی این سال‌ها در
کشور به منصه‌ی ظهور رسیده‌است تأکید و تصریح کرد: تلاش‌های صورت
گرفته در عرصه‌های علمی و اجرایی باید «هماهنگ» شده و با به وجود آوردن یک
نظام اطلاعاتی-هشداری سیل می توان نسبت به حل مشکل آشفتگی در سیاست‌گذاری و
تصمیم‌گیری مرتبط با سیلاب اقدام کرد.
دکتر هوشنگ جزی، مدیر کل دفتر آبخیزداری و حفاظت خاک سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور نیز در این میزگرد گفت:
در پدیده‌ای مانند سیل که هر ساله در حال وقوع است، دو روش «پیشگیری و
کنترل» و «مدیریت بحران» وجود دارد که در اجرای هر کدام از این شیوه‌ها با
کمبودهای جدی مواجه هستیم.
وی افزود: معتقدم که باید ساختار سازمانی مدیریت بحران
تقویت شود و به دست عالی‌ترین سطح مدیریتی کشور بیفتد. همچنین سازمان‌های
مرتبط با پیشگیری از سیل باید نسبت به عملکردشان پاسخگو بوده و قبل از وقوع
سیل، نسبت به ایفای تعهداتشان مورد پرسش قرار گیرند.
دکتر راضیه امامی میبدی، تحلیل‌گر دفتر هیأت دولت و دبیر
کمیته‌ی سیاست و تنظیم‌گری انجمن علوم سیاسی ایران، در این نشست تخصصی بیان
داشت: ما در کشور با انبوهی از قوانین مرتبط مواجیهم که عموماً هم به‌دلیل تناقضات درونی و بیرونی، کارآیی ندارند.
دکتر امیر سعدالدین، عضو هیأت علمی دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی
گرگان، توسعه‌ی زیرساخت‌های سیاست‌گذاری در رابطه با مدیریت سیل را از
ضروریات دانست.
همچنین دکتر سید حمید رضا صادقی، عضو هیأت علمی دانشگاه تربیت
مدرس، نسبت به آفتِ فرافکنی در پذیرش مسؤولیت‌ها در مدیریت سیلاب هشدار داد
و اعلام کرد: در کشور «به‌قدر کفایت»، منابع علمی تخصصی و حتی
اقدامات اجرایی انجام شده‌است و در شرایط فعلی باید به سمت تجمیع و
هماهنگ‌کردن تفکرات و اقدامات حرکت کرد.
در پایان، مهمانان و شرکت‌کنندگان در این میزگرد به بیان سوالات و نظرات و پیشنهادات خود پرداختند.
