امام جواد (ع) در سن 8 سالگی به مدت 16 سال امامت را
بر عهده داشت و مکتب علمی، اجتماعی شیعه را جلوه خاص بخشید. شهادت آن
بزرگوار پایانی است بر تلاشهای چشمگیر ایشان که عباسیان را آنچنان غافلگیر
نمودکه نتوانستند حضرت را تحمل نمایند و سرانجام با توطئه معتصم به شهادت
رسید.
تاریخ شهادت: 30 ذیقعده سال 220 هجری
تولد و دوران امامت ایشان:
امام محمد بن علی (ع) معروف به جواد الائمه، تقی و جواد و مکنی به ابوجعفر ثانی
در دهم رجب دیده به جهان گشود
. نام پدرش امام علی بن موسی الرضا (ع) امام هشتم شیعیان و مادرش خیزران میباشد.
امام محمد تقی (ع) پس از شهادت پدرش امام رضا (ع) درسال 203 قمری، مقام منیع
امامت را در هشت سالگی بر عهده گرفت و آن را به راستی و درستی هدیت کرد و به مقصد عالی رسانید. مامون عباسی (هفتمین خلیفه سلسله عباسیان) پس از شهادت امام رضا (ع( از امام جواد (ع) دل جویی کرد و دخترش ام الفضل را به عقد وی درآورد.
چگونگی شهادت:
معتصم، خلیفه عباسی و جعفر، پسر مأمون، سمی را در انگور تزریق
کردند و برای امفضل فرستادند. ام فضل نیز آن را در میان کاسهای گذاشت و
جلو امام جواد علیهالسلام نهاد و از آن انگور بسیار توصیف کرد. سرانجام آن
حضرت از انگور خورد و طولی نکشید که آثار سم را در خود احساس کرد. در همان
حال امفضل پشیمان شد و گریه کرد. حضرت به او فرمود: «چرا گریه میکنی؟
اکنون گریه تو سودی ندارد. ین را بدان که به سبب ین جنیت، به چنان دردی
مبتلا میشوی که هرگز علاج ندارد و چنان به تنگدستی افتی که جبرانپذیر
نباشد». بر اثر نفرین آن حضرت، امفضل به دردی بیمار شد که همه اموالش را
در راه معالجه آن مصرف کرد، ولی سودی نبخشید و با نکبت بارترین وضع به
هلاکت رسید. برادرش جعفر نیز در حال مستی به چاه افتاد و جسد بیجانش را از
چاه بیرون آوردند.
مرقد مطهر امام جواد علیه السلام
امام جواد علیه السلام در کنار جدش امام کاظم (ع) در مقابر قریش شهر بغداد – که امروز به آن کاظمین میگویند – دفن گردید.
در تقویم روزهای سال، ذیقعده یازدهمین ماه قمری است، در این ماه شادی و غم به هم آمیخته، آغازی همراه با سرور و پایانی همراه با اندوه دارد.
این ماه را می توان ماه امام هشتم (ع) نامید زیرا در ابتدای آن ولادت خواهر گرامی ایشان حضرت فاطمه معصومه (س) و در یازدهم این ماه ولادت خود آن حضرت و در پایان این ماه شهادت فرزند گرامی امام هشتم (ع)، حضرت امام جواد(ع) واقع شده است…
« مظهر جود »
كيستم من مظهر جود خداى مهربانم
نهمين آئينه دار خاتم پيغمبرانم
هشتمين آلاله ى باغ ولاى مرتضايم
گوهر درياى عصمت من جواد بن رضايم
بعد موسى جرعه نوش باده ى جام طهورم
اولين فرزند دلبند رضا در شهر نورم
لاله اى بودم كه كرده داغ مادر، خون دل من
شوهرى هستم كه باشد همسر من قاتل من
در سنين نوجوانى همسر نامهربانم
داد زهرى كز شرارش سوخت مغز استخوانم
من درون خانه بودم او به پشت درب خانه
مى زدم من ناله از دل، مى زد او چنگ و چغانه
در كوير تشنه كامى داد از كين زهر نابم
تشنه لب گشتم نداد آن بى حيا يك جرعه آبم
هر زمان از پرده دل ناله از اغيار كردم
يادى از ناله ى بين در و ديوار كردم
بس كه خون دل ز دست همسر نااهل خوردم
در سنين نوجوانى همچو مادر جان سپردم
منبع: سایت جامع فرهنگی مذهبی شهید آوینی
