این تپه مهد اولیه فرهنگ و تمدن باستانی منطقه گرگان محسوب می شود که در 20 کیلومتری شمال شرق این شهر و در حاشیه روستای سرخنکلاته ، شمس آباد و تورنگ تپه واقع گردیده است.
با استفاده به گزارش 236 صفحه ای «کاوشهای تورنگ تپه» 1987 در پاریس که 172 تصویر را نیز در بر می گیرد، آماده است: «منطقه مسکونی تورنگ تپه 5000 سال مسکون بوده و شامل 5 بخش مشخص تپه بزرگ گورستان ، تپه گوچک ، دهکده و تپه جنوبی می شود. در این بخش ها آثار 5000 سال پیش تا دوره ساسانی بخوبی هویدا هستند.» در تورنگ تپه سه طبقه متمایز از هم وجود دارد . طبقه اول با 6 متر عمق باقی مانده گورستان دوران آهن در میان ضخامت 1 تا 2 متر دیده می شود. سپس زیر این طبقه باقیمانده دیوارهای دهکده ای که در آتش سوخته قرار دارد که در اینجا نیز 45 گور به چشم می خورند. به همراه اجساد این گورها ظروف سفالین قرمز و خاکستری تیره و اشیاء برنزی از قسمت سرتاپای آن ها قرار داده شده اند که شبیه اشیاء طبقه سوم تپه حسار دامغان ، سیلک کاشان و مارلیک گیلان است. اما در طبقه بعدی (دوم) اثر و اشیای قابل توجهی یافت نگردید.
در طبقه سوم بین 10 تا 5/11 متر عمق ، درپای تپه و در میان خاکسترها و آجرها دو قبر دیده پیدا شدند که در درون آن ها مملو از سفال خاکستری تیره بود. بعلاوه در نقاط دیگر هم انواع وسایل آبخوری، قوری با نقوش که یک عدد آن نوک بلند (ناودانی مانند) بود،د دو مجسمه (یکی سنگ قرمز، یکی سنگ زرد) دو مجسمه گلی، سلاح های جنگی ، تبر ، ظروف و … بدست آمد.  (همان، 119)
اشیاء طبقه دوم و سوم بیشتر در قبرهائی بود که زیر اطاق خانه ها قرار داشتند از میان این اشیاء مجسمه های «الهی زن»  گرگان بسیار جالب توجه از آن نظر بود که شکم های آن پاره و سپس دوخته بودند. آیا در آن عصر در ناحیه تورنگ تپه و منطقه گرگان همچون مردم مصر برای جلوگیری از فاسد شدن جسد و یا مومیائی کردن، محتویات شکم را درآورده و بعد دفن می کردند ؟ و یا نشان از نوعی سزارین ابتدایی دربین زنان این خطر بوده است.